- محسن تبریزی(مُ سِ نِ تَ)
شاعر عصر صفوی است. نسبش از طرف مادر به محمد حسین چلبی می رسد و از طرف پدر نوادۀ ابدالخان تبریزی است. تخلص وی تأثیر بود و نصرآبادی چند بیتی از اشعار او را آورده است. (تذکرۀ نصرآبادی ص 119)
معنی محسن تبریزی - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ سَ نِ تَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عبدالعلی توتنجی متکلم. او راست: ازاله الوساوس دررد نصارا و در 1346 هجری قمری / 1928 میلادی زنده بوده است. (معجم المؤلفین از برو کلمان پیوست ج 2، ص 839)
ابن حیدر تبریزی مرعشی رومی حنفی. درگذشتۀ 1176 هجری قمری او راست: جامع الکنوز و جز آن. (معجم المؤلفین از هدیه العارفین و فهرست خدیویه)
ابن عبدالرزاق خطیب. او راست: ’بشائر الباکین’. (اعلام الشیعه قرن سیزدهم هجری قمری ص 397) (معجم المؤلفین)
ابن احمد بن محمد تبریزی. او راست: ’مفتاح الکنوز و مصباح الرموز’. (کشف الظنون)
ابن حیدر تبریزی مرعشی رومی حنفی. درگذشتۀ 1176 هجری قمری او راست: جامع الکنوز و جز آن. (معجم المؤلفین از هدیه العارفین و فهرست خدیویه)
ابن عبدالرزاق خطیب. او راست: ’بشائر الباکین’. (اعلام الشیعه قرن سیزدهم هجری قمری ص 397) (معجم المؤلفین)
ابن احمد بن محمد تبریزی. او راست: ’مفتاح الکنوز و مصباح الرموز’. (کشف الظنون)
(مُءْ مِ)
لغت نامه دهخدا
تبریزی. از گویندگان قرن 11 و12 هجری قمری و ملقب به ایمان از نجبای تبریز است چنانچه آبای ایشان نقیب الاشراف بوده و خود در بحر تصوف مستغرق و الحال در تبریز است. ابیات زیر از اوست:
نبینی روی دل تا روی دل با این و آن بینی
نیابی خویش را تا خویشتن را در میان بینی
مکدر می نماید صورت از آیینۀ رنگین
دل خود صاف کن تاصافی خلق جهان بینی.
(از تذکرۀ نصرآبادی ص 194)
نبینی روی دل تا روی دل با این و آن بینی
نیابی خویش را تا خویشتن را در میان بینی
مکدر می نماید صورت از آیینۀ رنگین
دل خود صاف کن تاصافی خلق جهان بینی.
(از تذکرۀ نصرآبادی ص 194)